Doğada zevk için öldüren, zevk için işkence eden ve ihtiyacı olandan fazlasını yok edebilen tek canlı insandır. İnsan, yüksek egosuna yenik düşerek doğada bizlerle aynı yaşam hakkına sahip olan bitkilere, hayvanlara ve hatta "diğerleştirdiği" insanlara zarar veriyor.
Bitkilerin ve hayvanların da bizler gibi canlı olduklarını unutuyoruz. Onlara "mal" gibi davranıyoruz. oysa onlarda acı çekiyorlar, onlar da zulme uğruyorlar ve onların da özgür olarak yaşama hakları var. Doğadaki herşey birbirine hizmet etmeli, bu döngünün içinde en bilinçli olan insan ise en büyük görev de insana düşmeli. İnsan, yaşamın devamı için diğer canlılara saygı duymalı, onların yaşama devamı için mücadele etmelidir.

"Ben" demeyi bırakmadığımız sürece mutlu olmamız mümkün değil. Mutluluğu, başka bir canlıyı mutlu etmekte bulabiliriz. Kısa olan ömrümüzü harcamak için anlamlı sebepler bulmalıyız. Hayatımızı sadece kendi sorunlarımızı düşünerek, başkaları için kafamızı kuma gömerek geçiremeyiz. Bu hepimiz için nihai mutsuzluk ve huzursuzluktur.


Hiç yorum yok:
Yorum Gönder