3 Temmuz 2012 Salı

Her canlı "insan" kadar kutsaldır

Her canlı özgür bir hayata sahip olarak doğar, bu özgürlüğü alma hakkımız yok. İnsanlar da hayvanlar da özgür yaşamalıdır. Bir canlının özgürlüğünü başka bir canlı engelliyorsa bunun adı zulümdür. Maalesef hala canlılara zulüm normal karşılanıyor. İnsanlar "zulüm" kelimesinin anlamının farkında değiller. Sadece kendimiz zarar gördüğümüzde tepki veriyoruz. Oysa insan olmanın gereği; başkasına yapılan zulme dur demektir. 

Hala insanlar fikir farklılıkları yüzünden kafeslere (hapse) kapatılıyor. Hala insanlar fikirlerini söyledikleri için işkence görüyor. "Farklı" olmak hala bir suç... Güçlü, güçsüz olan üzerinde hakimiyet kurmaya çalışıyor. İnsanın yüksek "ego" su doymak bilmiyor.




Hayvanların ise insanlar gibi bu hayatı paylaşan canlılar olduğu hala kabul edilmedi. Hayvanlara duygulara, hislere sahip olmayan, bu hayatta amaçsız yaşayan varlıklar olarak bakılıyor. Oysa onlar hayatın bir parçası, hayatın devamını sağlayan varlıklar. 

Hiçbir canlı başka bir canlının eğlencesi yada zevki için yaşamamalı. Yıllarca köle olarak yaşayan zencilerle yıllarca eziyet edilerek köleleştirilen filler arasında hiçbir fark yoktur. İnsan; her zaman zulmedecek ve köleleştirecek canlılar yaratıyor kendine. 




Bilinçler farklılaşmalı, düşünceler özgürleşmeli, insan artık evrimini tamamlamalı ve kendisi için değil, tüm evren için yaşamalıdır. Tüm dinler güzellikten, hoşgörüden saygıdan bahseder, ama en büyük savaşlar dinler adına yapılır. İnsanlar artık din öğretilerinin güzelliğini anlamalı, bilincini tamamlamalı. Her canlının kendisi kadar kutsal olduğunu bilmeli.



1 Temmuz 2012 Pazar

Her canlı saygıyı ve özgürlüğü hakeder




Doğada zevk için öldüren, zevk için işkence eden ve ihtiyacı olandan fazlasını yok edebilen tek canlı insandır. İnsan, yüksek egosuna yenik düşerek doğada bizlerle aynı yaşam hakkına sahip olan bitkilere, hayvanlara ve hatta "diğerleştirdiği" insanlara zarar veriyor.






Bitkilerin ve hayvanların da bizler gibi canlı olduklarını unutuyoruz. Onlara "mal" gibi davranıyoruz. oysa onlarda acı çekiyorlar, onlar da zulme uğruyorlar ve onların da özgür olarak yaşama hakları var. Doğadaki herşey birbirine hizmet etmeli, bu döngünün içinde en bilinçli olan insan ise en büyük görev de insana düşmeli. İnsan, yaşamın devamı için diğer canlılara saygı duymalı, onların yaşama devamı için mücadele etmelidir.







"Ben" demeyi bırakmadığımız sürece mutlu olmamız mümkün değil. Mutluluğu, başka bir canlıyı mutlu etmekte bulabiliriz. Kısa olan ömrümüzü harcamak için anlamlı sebepler bulmalıyız. Hayatımızı sadece kendi sorunlarımızı düşünerek, başkaları için kafamızı kuma gömerek geçiremeyiz. Bu hepimiz için nihai mutsuzluk ve huzursuzluktur.